امکان ذخیره‌ی برق تولیدی توسط پنل های خورشیدی در خود پنل وجود ندارد؛ بلکه باید این برق را در صورت نیاز به ذخیره، در باتری ذخیره کرد و انرژی الکتریکی را در قالب انرژی شیمیایی ذخیره نمود. البته درصورتی‌که پنل های خورشیدی در معرض تابش آفتاب قرار بگیرند و الکتریسیته تولید کنند و این الکتریسیته استفاده‌ نشود و درجایی ذخیره نشود نیز، پنل های خورشیدی آسیبی نخواهند دید. اما انتظار ذخیره الکتریسیته در خود پنل از اساس اشتباه می‌باشد و نیاز به باتری برای ذخیره برق خورشیدی وجود دارد.

پنل های خورشیدی از سیلیکون ساخته شده‌اند که یک جامد کریستالی سخت و شکننده است که عنصر دوم فراوان در پوسته زمین بعد از اکسیژن می‌باشد. این ماده نیمه رسانا است.

به نسبت برق تولیدی توسط پنل خورشیدی به انرژی خورشیدی دریافتی توسط این پنل که در معرض تابش قرار داشته، راندمان پنل خورشیدی می‌گویند. راندمان پنل های خورشیدی موجود و مرسوم که در بازار مورد استفاده هستند بین 11 تا 20 درصد می ‌باشد.

یک سیستم خورشیدی به تجهیزات و المان‌ هایی از قبیل پنل خورشیدی، ” شارژ کنترلر خورشیدی ” ، باتری و اینورتر نیاز دارد. پنل خورشیدی کار تولید برق را برعهده دارد؛ شارژ کنترلر خورشیدی به دلیل تغییرات و عدم یکنواختی که در تولید برق توسط پنل خورشیدی وجود دارد و می‌تواند به تجهیزات و باتری آسیب برساند استفاده می‌شود و برق ورودی پنل را در یک محدوده مشخص نگه داشته و به تجهیز بعدی می‌رساند.

 اینورتر نیز همان‌طور که گفته شد وظیفه تبدیل برق DC به AC را برعهده دارد. باتری هم همان‌طور که از نام آن برمی‌آید وظیفه ذخیره برق تولیدی پنل را به دوش می‌کشد تا در مواقعی که برق خورشیدی تولید نمی‌شود بتواند برق ذخیره باتری برای مصارف استفاده کرد؛ مانند شب‌ها و یا روزهای ابری که تابش خورشید موجود نمی ‌باشد.